buenos aires dziś płynie czarną porzeczką zamiast rzek
i odnóg. kończyn argentyńskich dziewczyn. to jest dalekie
od naszego myślenia. święta trójca pod jedną postacią

litery. które napisane na ciele są bogiem. naszym małym bogiem
jak szyja. popiersie. blada pierś z sukienki w grochy

czekająca w szafie na lato.

jestem coraz bardziej pewna że napisanych na brudno czyta nas lektor
albo że jesteśmy niemym filmem w którym się dziękczyni.
za wszystkie akty. zalążki miłości bo nie za nią samą

kiedy każą patrzeć jak pada deszcz. jak w bajorze umierają kijanki
od ciężkich padnięć. jak ubywa domu. świętości. ubywa mnie z ciebie
i na buenos aires z twarzą najdroższej prostytutki
która mówi o samotności. i że nie była chyba jeszcze szczęśliwa


Wróciłeś!
Wróciłeś do myśli,
do marzeń,
do snów
Wróciłeś...
Me oczy widzą Cię znów
i słowa jak niegdyś
się w rymy składają
i usta szepcą,
że wciąż Cię kochają
Siadasz koło mnie....
obejmujesz
mocno przytulasz,
usta całujesz
I serce bić przestaje...
O Boże!
to wszystko mi się wydaje...